Жек говмни сотди ва уни бир туп чўрига сотди ва онаси билган барча лаънатлар унга тушди. Бироқ кейин ўғли уни бой қилишга ёрдам берди! Машҳур эртакни ўйнаб, омадингизни синаб кўринг!
Кичик аҳмоқ
Жек исмли бир бола онаси билан яшар ва айтиш керакки, улар жуда қашшоқ эдилар. Ҳолат янада ёмонлашганда, сигирни сотишларига тўғри келди, айниқса, у сут бермасди. Онаси ўғлига бозорга қорамолни олиб бориб, унинг учун кўпроқ олтин олишга ҳаракат қилишни буюрди.
Йўлда Жекқа бир кампир учради. Ғалати бир одам сигирни бир туп сеҳрли чўрига сотиб олмоқчи бўлди. Болачақ у билан келишди ва ҳайвонни берди. Уйга қайтиб келгач, Жек онасини унинг ахмоқона қароридан хафа қилди, чунки бу янглиш қарор чегарасиз эканлигидек сезилди.
Осмонларга хуш келибсиз!
Ғазабланган онаси ўғлини кечки овқатсиз ухлатиб юборди. Чўриларни у уй олдига ётиб ташлаб, ойнага йўналди — айтиш мумкинки, уларга ҳеч қандай эҳтиёж йўқ эди!
Эртаси куни эрталаб Жек уйғонганда, уйнинг ойнасидан кўрса, улкан чўридан катта бир туп кўриб, осмонга кўтарилганини кўрди. Бироз ўйламай, бола қаттиқ оёғини қўлга олди ва тепага чиқишни бошлади. Тез орада у осмонлар орасидаги мамлакатга юзланди…
Жек йўл бўйлаб ўзига ёқувчи қўшиғини қўшиқларди. Йўлда болага бир уй учраб қолди, бу ерда ваҳший бир инсон яшарди. Хондайигаси унга уни кўринишидан олдин чиқиб кетишни буюрди, чунки унинг эркаги одамлар гўштини яхши кўрарди.
Хиёнатгирига ўғри
Фақат Жек уйга чиқмоқчи бўлган вақтда, эшик тош-қадамида овозлар эшитилди. Ваҳшийнинг рафиқаси болани йошириб, унга сокин туришни буюрди. Унинг эркак жутаёғи бу сизган меҳмонни топа олмади, чунки у инсон гўшти ҳиди оғзини ширин вақтидагикакси келди.
Жек ваҳшийнинг уйидан чиқиб кетиб, ўзи билан олтин болиш олиб кетди. Уйга қайтиб келгач, у пулни онасига берди. Ўх, уни қандай хурсанд қилди!
Осмонлар орасига қайтиш
Вақт ўтди, кунлар, ҳафталар, ойлар. Жек осмонлар орасида йўлдан ҳафта олтин камалашини тушунди. Шу билан яна бир мароска қашшоқлик қайтиб келади ва у яна улуғ замонга бориши керак эди, онаси билан ёки у хаётнинг тиниқ ботқираси бошқалиги остида яшаши керак эди.
Жек ёнонтиқин кўкарган тупга югуриб чиқиб, қимматли бир нарса топишни умид қилди, масалан, яна бир олтин болиш. У яна ўша уйга йўллаб йўлга чиқди, у ерда пули борлигига ишонад, у ҳам ваҳшийни танисди ва у ердан чиқиб кетишни буюрди, унинг хозяйини уйда бўлмагунча.
Тузалмас ўғри
Афсуски, Жек қочишни хоҳламаяпти. Бола куряткага яшириб, у жойда олтин тухум мевасини топиб олди. Хиёнатгириға кичик ўғри ваҳшийга унинг ухлашини кутди, кейин эм боғичини олиб югурди ва чўрига томон ювурди.
Тезлик билан пастга тушиб, бола уни онасига берди. Энди уларда доимий олтин манбаи бор эди, шунинг учун улар қашшоқликни абадий унитишлари мумкин!
Қизиқарли ишлар ўғралайди
Вақт ўтди, ҳаёт ўз йўриқида давом этарди. Бир кунгачина Жек зерикди. Унинг билан осмонлар қирғоғига чиқишни хоҳлади, у ерда қизиқарли бир нарса топишига умид қилди.
Бола яна ўша уйга ташриф буюрди. Бироқ унга омад кулиб боғмад — унинг эркаги қайтиб келишида. Унинг рафиқаси меҳмонни казанга ёшираб, унга унга йоширишни буюрди. Ғазабланган хозяйин узоққа қидирди лекин у сизган меҳмонни катта темир идишнинг ичига кўз тикишга ҳаёлига келмасди.
Кутилмаган бурилиш
Ваҳший гўшти бир сўзлаган қалқибани ўйнаб ухлаб кетди. Жек қурувни эшитиб, казаннинг ичида бор бўлиб, мусиқа чолиб, ўғри арфа боди. Аммо бад эди — арфа гапиради!
Жек боғрига югурди, ваҳшийни уйғотмасликка қўрқиб, арфа шу даражада қаттиқ қичқирдики, балки ўликни ҳам уйғотишга етар эди! Бола чўрига томон югурди, арфанинг хожайини уни ҳадичилик қилиб қўлга олдими? Югуриб бориб тушиб боришни кутарди.
Ҳайвоннинг ўлими ва хэппи-энд
Жек чўрига тушиб қўйиб, зирдан топқори бориб топаркидек топди, у билан ваҳший юғонга савурди. Бола чўри гапини кесиб ошқозонг олиб чап ети, кейин ваҳший ҳавода угил-паркини тадийланган! Ҳайвон ожизлигини кўради, уларнинг суғуртасакиқа өтувчи ҳеч қандай паждошинг бўлишига ишончсизлик қиларди, улар бўлинди!
Жек осмонлар орасига чиқишни қарор қилди, вазиятга бироз униллар етарлиги ҳақиқат!